Με θέα το κάστρο, τον Αμβρακικό και πολύ μπασκετικό μέλλον
Η (αθλητική) καθημερινότητα στην όμορφη κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας, τη Βόνιτσα
Πώς είναι άραγε ο ρυθμός σε μία γωνιά της Βορειοδυτικής Ελλάδας, όπου η όρεξη για μπάσκετ δεν σταματά… Ο ΑΟ Βόνιτσας δεν είναι «μετεωρίτης» στον χώρο. Έχοντας βρεθεί παλιότερα στη Γ’ Εθνική, πλέον δίνει τον αγώνα του στη Β’ ΕΣΚΑΒΔΕ, με στόχο να επανέλθει σταδιακά στα πιο ψηλά πατώματα!
Υπάρχει αγάπη, μεράκι και μία μεγάλη και δεμένη παρέα στη Βόνιτσα. Υπάρχει το επιβλητικό Κάστρο, το μαγικό νησάκι Κουκουμίτσα, το αγνάντι στην θάλασσα του Αμβρακικού και μία ηρεμία, συνθέτοντας ένα ιδανικό σκηνικό για να εστιάζει κάποιος απερίσπαστος στους (αθλητικούς και όχι μόνο) στόχους του.
Οι πρωταγωνιστές της όλης προσπάθειας μάς συστήνονται, αναδεικνύοντας στιγμές της απλής καθημερινότητάς τους, από το μπάσκετ στη δουλειά, ξανά στο μπάσκετ και πάει λέγοντας. Φυσικά υπάρχει πίσω μία βάση από την τοπική κοινωνία, υπάρχουν επιπλέον δραστηριότητες στην περιοχή, εννοείται και ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά ας δούμε τους μπασκετικούς στυλοβάτες.
Πρόεδρος είναι ο Βασίλης Σώζος, ιδιοκτήτης του ομώνυμου ξενοδοχείου στην πόλη και γνωστός επιχειρηματίας. Προπονητής είναι ο Γιάννης Γράψας, γνωστός Αγρινιώτης τεχνικός που εδώ και καιρό φαίνεται πως βρήκε το… λιμάνι του, καθώς είναι διευθυντής του Ενιαίου Λυκείου Βόνιτσας, με βασική του βέβαια ειδικότητα αυτή του γυμναστή.
Οι αρχηγοί: Ο 31χρονος Γιώργος Πυρώτης, ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία ταχυμεταφορών και υπάλληλος εστίασης και ο 30χρονος Νίκος Κορώζης, ιδιωτικός υπάλληλος σε τεχνικό γραφείο και υπάλληλος εστίασης, από μικρά παιδιά με τη φανέλα του ΑΟΒ, ηγούνται της συλλογικής προσπάθειας.
Στις παρέες όμως δεν υπάρχουν αρχηγοί, αλλά ισάξια μέλη όπως ο λετονοϊνδικής καταγωγής Paul Grevals, barman σε κατάστημα εστίασης. Ούτε Λετονία, ούτε Ινδία για τον ίδιο… Μόνο Βόνιτσα και ξερό ψωμί. Ξέρει μια χαρά να σερβίρει ποτά, αλλά επίσης ασίστ και καλάθια.
Από κοντά και ο Γιάννης Μάγγος, που εργάζεται ως υπάλληλος οικογενειακής επιχείρησης (Κρεοπωλείο). Από μικρός στη δουλειά, στο μεροκάματο, με στολή εργασίας και όλα τα συναφή. Από την ποδιά του καταστήματος στα σορτσάκια και στα παρκέ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας είναι τα 21,5 έτη, καθώς πολλοί από τους αθλητές που δεν αναφέρονται είναι μαθητές γυμνασίου και λυκείου.
Μερικά ιστορικά στοιχεία
Οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη της Βυζαντινής αυτής πόλης υπάρχουν από το τέλος του 10ου αιώνα. Το κάστρο κτίστηκε το 11ο αιώνα (περί το 1070) επί αυτοκρατόρων Κομνηνών, από τους Ενετούς, οι οποίοι έλαβαν από το Βυζάντιο το προνόμιο να κτίσουν το φρούριο (και βασικά να εκμεταλλευτούν εμπορικά το λιμάνι). Μετά το 1204, η Βόνιτσα ήταν μέρος του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Το 1294 δόθηκε στον πρίγκιπα του Τάραντα σαν μέρος της προίκας της κόρης του Δεσπότη της Ηπείρου.
To 1362 έγινε κτήση του οίκου των Tocco της Κεφαλλονιάς και το 1448 ξαναπέρασε στα χέρια των Βενετών. Για τους Ενετούς τα φρούρια της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου αποτελούσαν στρατηγικά σημεία, που εξυπηρετούσαν την οικονομική και στρατιωτική πολιτική τους στο Ιόνιο. Τα τρία φρούρια στην είσοδο του Αμβρακικού, της Πρέβεζας, της Βόνιτσας και της Αγίας Μαύρας (Λευκάδα) διευθύνονταν από Ενετό Προβλεπτή.
Το νησί Κουκουμίτσα, έχει μία ιδιαιτερότητα, ενώνεται με τη στεριά με μία πεζογέφυρα και μπορείς άνετα να το προσεγγίσεις ακόμη και με τα πόδια. Είναι ένα πολύ γραφικό νησάκι, το οποίο φιλοξενεί και το εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου. Αποτελεί στέκι τους καλοκαιρινούς μήνες για πολυάριθμες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου και άλλων φορέων και σφύζει από ζωή. Προτιμάται για περίπατο και αποτελεί ασφαλές λιμάνι για τα ιστιοπλοϊκά σκάφη.
Θοδωρής Λινάρδος